عارضه ای به نام نشریه اینترنتی!

چند سالی از شیوع عارضه ای به نام نشریه اینترنتی در وب فارسی می گذرد این عارضه که مانند دیگر عوارض جهانی ، خیلی دیر در وب ایران شیوع پیدا کرد، ولی توانست افراد زیادی را گرفتار خود نماید.
خوشبختانه این عارضه به هر فردی انتقال نمی یابد و مانند دیگر تب های جهانی اصلا قابلیت همه گیر شدن ندارد. و فقط گریبان گیر افرادی می گردد که دارای غده ای چرکین به نام دغدغه باشند!

به هر حال هدف بر آن دارم که در چند نگاشته ای به حال و روز این عارضه در ایران بپردازم و در نگاشته ی نخست به بررسی کلی حال و احول این عارضه خواهم پرداخت.
چرا نشریه آن هم اینترنتی!
اینکه چه موقع فردی احساس می کند که باید نشریه داشته باشد! زیاد به کسی ارتباط ندارد. ولی می توان در حالت خوشبینانه اش گفت که هنگامی این احساس در فرد بروز می کند که غده ی چرکین دغدغه سیر رو به رشدش افزایش می یابد و شاید گاهی کارش به ترشح هم بکشد و تمام بدن فرد را فرا بگیرد، البته دلایل دیگری هم می تواند داشته باشد که متاسفانه چهره ی زیبایی ندارد، حتی بازگو کردن آنها!
حالا چرا اینترنتی؟
به نظر می رسد دلایل عمده ای برای به کار گرفتن این روش در انتشار نشریات وجود داشته باشد،که بعضی از آن ها را دانه به دانه ذکر می نمایم!
1-حذف کاغذ!، خود این دلیل محکمی می تواند باشد برای آن ها که پول کاغذ ندارند و مجبورند عقده ی آن را سر مخاطب بیچاره خالی نمایند!
2-بازم کاغذ! می شود با هزینه ای بسیار اندک برای پهنای باند ، میلیون ها تیراژ را عرضه کرد ، که برای تمام افراد در سراسر دنیا قابل دسترسی باشد.
3-مسول پخش نمی خواهد! با صرف کمی هزینه برای تبلیغ می توان میلیون ها مخاطب را جذب خود کرد. بدون اینکه دغدغه ای در خصوص پنچری هواپیما داشته باشیم!
4-سرعت! در یک لحظه می توان، نشریه را به سراسر دنیا ارسال کرد! و مناطق محروم می توانند خبر های امروز را همین امروز دریافت کنند!(البته این موضوع برای جایی صادق است حداقل امکانات اتصال به اینترنت را داشته باشند.)
5- و ….
به نظرم کمی زیاده نگاری نمودم! پس ادامه ی نگاشته اول در خصوص عارضه نشریه اینترنتی را به پست بعد واگذار می نمایم. است!
خیلی ادامه دارد…!
ض.ب.ک: جو عجیبی در وب فارسی ایجاد شده!دیگر از تولید محتوا خبری به گوش نمی رسد! البته شاید شرایط این چنین حکم می کند!